Het was ons derde bezoek aan Praag. Ditmaal waren we er omdat ik deel wilde nemen aan het Golden Praag damtoernooi. Dat wordt gehouden in een paleis onder de burcht gelegen achter het park op de foto. Het is centrale punt voor de Tsjechische sport en hangt vol met foto's van succesvolle sporters. Bijvoorbeeld een gelauwerde dame in een hopeloos ouderwetse houten kano met spatzeil. Kennelijk was in die tijd het vermijden van wat waterdruppels op de kleding belangrijker, dan bewegingsvrijheid en maximale kracht op het water. We speelden in de aula met 45 deelnemers. Vorig jaar was hier het dertigjarig jubileum. Iedereen was er: Wereldkampioen Schwarzman, Nederlands kampioen Baljakin, de internationale grootmeesters: Heusdens, Thijssen, Domchev, Nederlands hoop: de jeugdige Boomstra, etc. Dit jaar was het wat minder. Geen sponsor en dan blijven de meeste topspelers weg.

Praag is toeristisch gezien een buitengewoon veelzijdige stad. De markt met het beroemde horloge, een overvloed aan Jugendstil, Karlsbrücke en de boven de stad gelegen burcht, het tegenwoordige regeringscentrum. De president van de republiek woont er. Dagelijks is er beroemde wisseling van de wacht. Dat gaat in Praag bepaald niet kinderachtig. Bijna een half uur wordt rond geparadeerd door meer dan vijftig manschappen voor de ingang van de burcht. Het was puur toeval, dat we er toevallig juist op dat moment waren. Ik was in de gelegenheid mij te nestelen achter het hek en kon het hele schouwspel prachtig op de foto zetten.

De burcht bestaat uit een aantal paleizen, waaronder de ambtswoning van de president, een enorm kerk en musea. De vorige keer zijn we binnen geweest. Het was indertijd nog een beetje leeg van binnen. Ze hadden toentertijd meer muur, dan schilderijen. Het was nu evenwel schitterend weer en dan ga je niet een hele ochtend besteden aan het bezichtigen van een reeks musea. We hebben wat rondgeslenterd door de poort, langs de kerk en naar achteren. We maakten niet de fout van de vorige keer om de weg naar beneden te nemen. Het is een hele klim naar de burcht. Als je eenmaal boven bent moet je er voor zorgen, dat je er blijft en alles bekijkt wat ongeveer op hetzelfde niveau ligt. We zijn achteraf met de tram 20 weer terug naar beneden gereden. Daarmee kun je dus ook naar boven...

Tsjechië is op het ogenblik nog een goedkoopte eiland. In tegenstelling tot tien jaar geleden kun je nu wel vrijwel overal lekker eten voor een bedrag, waar je in Nederland bij wijze van spreken nog geen patatje oorlog hebt. De wijnen zijn goedkoop en lekker. Je hoeft geen dure geïmporteerde wijn te nemen. Echter waakzaamheid is altijd geboden. Zeker als je erg enthousiast wordt ontvangen. We lunchten op de berg en we namen zomaar de wijn, waarvan we vooraf de prijs niet wisten. Dan heb je opeens een rekening, waar je normaliter een week van kunt eten. Binnen een straal van 100 meter rond de speelzaal waren er een dozijn restaurants. De helft Italiaans, de rest van andere origine. Dat maakt qua niveau niet veel uit. Daar betaalden we met ons vieren inclusief wijn ca 50 euro voor een avondmaaltijd. Op de burcht was het ca 200 euro voor een enkele lunch...

Een aardige manier om te lunchen in Praag is de boot. Bij Praag ligt een stuw. Tijdens de rondvaart wordt deze stuw tweemaal gepasseerd. Dat kost enige tijd. Een ideaal moment om te lunchen. Het is een complete kudde boten, die in een keer de sluizen passeert. Sommigen van hen zouden hun Dieselmotor eens moeten laten nakijken. De halve sluis hangt vol met de rook van hun motoren. Je begint op het plein bij het horloge. Dan lopen we met een hele groep door de Joodse wijk richting aanlegsteiger. Onderweg passeren we nogal wat fraaie Jugendstil en de Joodse synagoge. Ook kom je langs de opera. Het is twintig minuten lopen. Daarna volgt een boottocht van ruim anderhalf uur.

Vanaf het water zie je de verschillende monumenten op een andere manier, dan van de bijvoorbeeld de Karlsbrücke of de kades. Het licht is evenwel belangrijk evenals het merk van de kamera. Wij hebben een Canon en Nikon. Twee merken met een totaal verschillende filosofie qua opvatting wat een goede foto is. Tijdens zo'n boottocht ben je daar erg blij mee, want dan vullen beide kamera's elkaar mooi aan. De Nikon heeft iets mooiere kleur, maar is soms wat saai. De Canon geeft veel spectaculairdere foto's. Alleen op de rivier in tegenlicht sloegen de meeste gebouwen zwart. Het is altijd wat jammer een mooie spectaculaire foto te hebben, waarvan niet te zien is, waar hij genomen is... 

De Karlsbrücke is wereldberoemd. Het is een brug, die de beide belangrijkste oorspronkelijke staddelen met elkaar verbindt. Hij is gelardeerd met beelden. Van voor tot achter zijn er handelaren en muzikanten, die proberen een boterham te verdienen. Om excessen te voorkomen heeft iedereen een gemeentelijke vergunning, die zichtbaar met foto opgehangen moet zijn. Op beide landhoofden staan torens. Vooral die aan de stadkant heeft bovenop een aantal prachtige schoongemaakte beelden. Onder rechts een foto van de poort aan de burchtkant. Het is een komen en gaan van toeristen. Hoewel er enkele beeldengroepen op de brug in onderhoud zijn en afgeschermd zijn met plastic, durft men kennelijk het rigoureus schoonmaken van de beelden niet aan. Ze zitten dusdanig onder het roet, dat succesvol fotograferen ervan nauwelijks mogelijk is...

Praag is om een of andere reden de Jugendstil hoofdstad van de wereld. Omdat het een relatief 'jonge stijl' is, wordt het vaak gemist door de gewone toerist. Rond de eeuwwisseling zijn de gebouwen in Praag massaal versierd met de kenmerkende stijlelementen van die tijd. Sommige zijn ouder tot veel ouder of een mengvorm. Het Wenceslasplein bevat een hele reeks voorbeelden. Ook langs de rivier en in de Joodse wijk tref je er talrijke aan. Tien jaar geleden zijn we ze systematisch langs gegaan. Nu hebben we het wat vluchtiger aangepakt.

De oude stad daarentegen bevat een aantal monumenten, die aanmerkelijk ouder zijn, dan bovenstaande Jugendstil. Aan het centrale plein staan twee kerken. Het leeftijdsverschil is weliswaar enkele honderden jaren, maar de jongste is veel ouder dan de rest van Praag. De vorige keer stond er van alles in de steigers. Ditmaal viel het mee. Het lelijke groen van de afscherming van het steigerwerk ten behoeve van restauratiewerken aan de enorme dom (met zeer gemengde stijlkenmerken) is op de onderstaande foto nauwelijks te zien. De voltooiing van de verschillende restauraties begint kennelijk te naderen...

Het bouwsel met het wereldberoemde horloge is ook hoogst opmerkelijk. Aanvankelijk zat er aan het rode stuk nog een compleet gebouw vast. Elk uur begint het apparaat lawaai te maken en te bewegen. Dat is op de foto niet goed zichtbaar te maken. Boven op de toren stond een trompetter, die vanaf elke windrichting een riedeltje weggaf tot de rust op het plein weer terugkeerde. Tijdens het spelen van het carillon kun je over de hoofden van de mensen lopen. De eis van Wim, dat er geen mensen op de foto mogen staan, heeft tot gevolg, dat de 'voeten' van het gebouw helaas ontbreken. Permanent is er rond het horloge een enorme mensenmenigte aanwezig. Eventjes opzij gaan voor de foto is er niet bij...

Heel kenmerkend is, dat sommige gebouwen in Tsjechië een soort beschildering hebben, waardoor het lijkt als of een platte muur bestaat uit grote brokken steen. Meestal naar boven toe staan in zwart-wit interessantere schilderingen. Het eerste gebouw staat vlak bij het horloge. Het tweede staat aan de rivier en is goed zichtbaar vanaf de Karlsbrücke Het onderste gebouw staat op de burcht tegenover het presidentiële paleis. Naast Middeleeuwen, Gotiek en Jugendstil zie je in Praag enkele gebouwen van jongere datum. Het onderstaande gebouw staat langs de rivier en is genomen vanaf de boot. De pruik bovenop het gebouw lijkt niet scherp. Maar dat heeft de architect expres gedaan om de fotograven te pesten...