Een van de mooiste steden van Polen is Krakau. Het is een universiteitsstad. Tijdens de oorlog ontkwam het door een wonder aan de verwoestingen, die andere historische binnensteden als Warchau, Gdansk, etc. teisterden. De burcht en het centrale plein kennen hun weerga niet in de wereld. De burcht met de kathedraal is ook heden ten dage een zetel van de katholieke kerk in Polen. Er is een kenmerkend universiteitsgebouw in een van de zijstraten, dat sprekend lijkt op de beroemde colleges van Cambridge en Oxford.
Het enorme marktplein in het midden bebouwd met markthallen en een toren staat op bovenstaande tekening. Waarbij opgemerkt moet worden, dat het tegenwoordig iets meer een plein is, dan op de tekening, omdat niet alles er meer staat. Dit soort enorme marktpleinen rondom bebouwd met bijpassende bebouwing zie je in meer steden in Oost Europa. Kennelijk zijn deze pleinen ontstaan als een soort meent, waarop aanvankelijk niets gebouwd mocht worden. In veel steden met een dergelijk plein is dat ook ten dage nog zo. In Krakau zien we een van de voorbeelden, waarbij kerk en handel een uitzonderingspositie wisten te bewerkstelligen en toch bebouwing werd toegestaan op het plein zelf. Beneden het interieur van de markthal.
De burcht bestaat uit een vesting, paleis en kathedraal. Dat laatste is een soort onbetwist heiligdom. Bezoekers mogen naar binnen, maar niet fotograferen. Het is gratis en er staan rijen te wachten om naar binnen te mogen. Er is binnen in de kerk een route uitgezet, die langs de hoogtepunten leidt. Hij is echt prachtig. Het paleis heeft een indrukwekkend binnenplein, dat niet onderdoet voor menig Venitiaans paleis. Een van de koepels van de kathedraal is verguld. Dat was vijftien jaar geleden iets beter te zien, dan nu.
Na de opmerkelijke successen (grootmeesterresultaat) behaald tijdens het toernooi The Hague Open werd besloten om via een deelname aan het Europese kampioenschap dammen in wintersportplaats Zakopane te proberen een internationale meestertitel binnen te halen. De stad ligt op 1200 km van Nederland. Je kunt het op een dag rijden. Ik verbleef zelf in Zakopane op twee uur rijden in het Tatra-gebergte. De eerste dag van mijn verblijf kon ik eventjes weg. Helaas liet het weer wat te wensen over. Op de foto boven twee jongens, die aanstalten maakten om hun vriendje onder de sproeier rechts te houden. Zelf zag ik de lol van al deze plensbuien niet zo in, het was een ramp voor de kwaliteit van de foto's en ik zag mij zelfs genoodzaakt een paraplu te kopen...
De stad heeft veel gemeen met de talrijke Hanzesteden gelegen langs de Oostzee. De bekende baksteengotiek wordt ook hier aangetroffen, hoewel veel daarvan nog wat ouder lijkt. Dit soort bebouwing is ook aanwezig geweest in Nederland langs het IJsselmeer, maar daar door de overvloed aan rijkdom uit de Indonesië al weer vervangen door 'modernere' bebouwing. Kenmerkend zijn de dichtgepleisterde schijnramen in de gevel. Onder wat 'kunst' op het grote plein. Gezien de graffiti is niet iedereen even gecharmeerd van zulke kunst...
Met een aantal clubgenoten werd afgereisd naar Zakopane voor het Europees kampioenschap. Het was het sterkst bezette toernooi sinds mensenheugenis. Kon ik in Den haag nog een beetje meekomen met de wereldtop. Hier werd ik en vele anderen simpelweg weggevaagd door de overmacht aan wereldtoppers. Zoals jullie zien sta ik er niet zoals in Deen haag bij op het erepodium. Wel aanwezig is de kersverse Nederlandse internationale grootmeester Pim Meurs, die derde werd in het toernooi en op basis daarvan de grootmeestertitel kreeg. Voorts mag hij deelnemen aan het wereldkampioenschap van mei 2011 in de Noordoostpolder. Zijn dag kon niet meer stuk...
Vanuit een typisch wintersporthotel nabij Zakopane maakten we na afloop van de partij twee excursies. Het bezoek aan Auschwitz was nogal indringend. Gewoon leuk was het bekende tochtje over de rivier. Ook dat werd ons vijftien jaar geleden door de neus geboord. Het wordt gedaan met vlotten opgebouwd uit losse bakken, die gemakkelijk op een vrachtwagen geladen kunnen worden en stroomopwaarts gereden worden. Normaliter is het zeker met jeugd erbij een enorm waterballet. Nu regende het. Iedereen zat omhult met plastic zielig te wachten op het einde van de tocht. Het waarom van al dat plastic is wat onduidelijk, als je bedenkt dat bij mooi weer iedereen met alles wat men toevallig aan heeft gewoon in de rivier terecht komt en een stukje meezwemt met het vlot. Persoonlijk had ik dat veel leuker gevonden...
Het tweede deel van de excursie betrof een bezoek aan een kasteel. Eens is het een machtige vesting geweest, die de weg door de bergen naar Tsjecho-Slowakije controleerde. Daarna was het enige tijd een woonkasteel. Tegenwoordig is het een museum gelegen aan een enorm stuwmeer, dat dank zij de Europese unie in zijn voormalige glorie hersteld is. Aan de overkant van het parkeerterrein was een uitspanning, waar je typisch Poolse gerechten kan krijgen en waar we het avondeten gebruikte. Wederom was het een compleet Russischtalig gezelschap. Ook de kaart was in alles behalve het Engels, zodat het eten wat uiteindelijk op mijn bord terecht kwam nogal verrassend was...
