Den Haag - Al weer enige jaren organiseert Theo Dijkstra in Portugal een open damtoernooi. Voor het tweede jaar achter elkaar deelgenomen. Dat is vooral omdat Wim het aangenaam vindt. Het toernooi wordt met name georganiseerd, opdat het dammen de vakantie niet in de weg zit. Er wordt gespeeld in de namiddag, zodat het mooiste deel van de dag beschikbaar is voor 'sightseeing'. De kunst als fanatiek dammer is om zomertoernooien te vinden, die als bijzonder eigenschap hebben, dat ze aangenaam zijn voor de partner. Dat is zeker het geval met dit toernooi. De Algarve is een voorheen arm gebied. De belangrijkste verdienste ervan is een heerlijk klimaat en goed eten. Vooral buiten het seizoen in het najaar kost het allemaal niets. Voor een habbekrats ben je met het vliegtuig in Faro en daarna kost het verblijf en het eten wederom vrijwel niets.

Het toernooi werd dit jaar gehouden in Albufeira, dat is de bekendste plaats van de Algarve. Het geldt als het Benidorm van Portugal. We waren er dertig jaar geleden een complete week. Toen was het niet onaardig. Nu was het een chaos geworden met de verkeerde soort toeristen. Nog steeds is het qua vorm best een aardig stadje. Ze hebben een prachtig strand; Een zondvloed van veelal veel te goedkope restaurants. We genoten daar dertig jaar geleden een aantal van onze 'onvergetelijke' maaltijden. Tweemaal was het toentertijd zo duur, dat we de rekening niet konden betalen met onze beschikbare escudo's. Eenmaal aten we er sardientjes aan houten tafels in het donker met witte wijn uit enorme plastic vaten. Het was lekker en onvergetelijk...

Langs het strand zijn diverse goede restaurants. Je betaalt wat meer, maar nog steeds is het goedkoop en je krijgt een heerlijke maaltijd. Vorig jaar wilde ik de sardientjes wederom eens proberen. Als echte Hollander mocht het niet teveel kosten. Wim was niet zo dapper. Hij had gelijk. Je kunt overal voor vijf euro een porti sardientjes krijgen. We zochten een restaurant, waar ze sardientjes hadden voor net iets meer geld. Maar nog steeds was het waarlijk verschrikkelijk, wat ze je dan voor durven te zetten. De sardientjes waren bepaald niet vers. De bijgevoegde aardappels waren niet gaar. Ik ben er niet ziek van geworden. Sommige mensen worden niet zo snel ziek. We kunnen iedereen adviseren met het eten in Albufeira de grootst mogelijk zorgvuldigheid te betrachten. Sardientjes kunt je beter elders eten...

Langs de kust van de Algarve heb je een hele reeks kleine plaatsjes. Zeer geschikt om te lunchen en wat tijd door te brengen voor het echte werk in het damtoernooi moest beginnen zonder dat het echt werken wordt. Portimao ligt een stukje verderop. Best een aardig plaatsje. Je hebt een bescheiden oud centrum, een haven, een museum, goede lunchrestaurants en je kunt er een boottocht maken de rivier op naar Silves, een eeuwenoude stad gelegen rond een groot fort, dat eens de hoofdstad van de streek was. Het museum is ingericht in de oude visfabriek. Het is een typisch project van de Europese gemeenschap. De schepen met sardientjes legden aan in de nabijgelegen haven en via een lopende band gingen de mandjes met vis de fabriek in waar ze schoon gemaakt werden en in de bekende blikjes gestopt.

Vanuit de haven van Portimao vertrekken meerdere malen per dag in kleine vissersbootjes boottochtjes over de rivier het binnenland in. Ze hebben er meerdere smaken in. Je schijnt er in het seizoen ook te kunnen Raften. Het gehele gebied is een groot project van de Europese gemeenschap. Voormalige vissers hebben aldus een nieuw bestaan verworven. Het is nog een beetje wennen voor hen. Ze hebben plastic flessen met sterke drank aan boord, die de opvarenden met enige regelmaat worden aangeboden. Het heeft wel wat; Het is niet echt lekker en het is niet erg goed voor de scherpte achter het dambord, vrees ik. De tocht is zeer de moeite waard. De rivier toont schitterende vergezichten op omliggende plaatsen en de talrijke bruggen van de Europese gemeenschap.

De plaats Silves behoorde tot de reeks forten iets meer naar het binnenland gelegen langs de complete Algarve. Vorige jaar bezochten wij Loulé en Castro Marim gelegen bij Faro resp. de Spaanse grens. Deze steden bestonden al in de Romeinse tijd. De steden lagen op een strategische plek. Moeilijk te bereiken voor rondtrekkende roversbenden en piraten. Tegenwoordig zijn het speldenprikjes op de kaart. Ze zijn karakteristiek en voorzien van gigantische vestingwerken. Je kunt er slenteren, het museum, de kathedraal en het fort bezoeken. We wisten niet helemaal wat ons te wachten stond. Daarom hadden we al geluncht in Portimao met een of andere soort zeepaling en uitzicht over de haven. Maar ook in Silves kun je ongetwijfeld heerlijk eten.

Met het bootje kom je aan over de rivier. De stad rijst hoog boven je uit. Boven aan de pagina een foto. Er wordt aangelegd aan de voet van de Romeinse brug. In het verleden was hij bereidbaar met paard en wagen. De voorzieningen om met voertuigen op en af de brug te komen zijn inmiddels verwijderd om een verkeersweg aan te kunnen leggen. Als je tegenwoordig naar de andere kant van de rivier wilt, moet je te voet of je zult kilometers om moeten rijden over een van de nieuwe bruggen van de Europese Gemeenschap. De stad ligt rondom een gigantisch fort. In tijdens van nood kon de complete stad ondergebracht worden. Vanaf de kantelen heb je prachtig uitzicht over de omgeving.

Binnen de stad hebben ze een (kleine) kathedraal, een splinternieuw museum, een stadhuis en talrijke wandelstraatjes met uitspanningen ten behoeve van de toeristen. Ook kenmerkend aan de streek is het enorme aantal ooievaarsnesten. Elke schootsteen, paal of dakrand is bezet met nesten. In Silves hebben ze al meer ooievaars, dan in heel Nederland bij elkaar.

Helemaal aan het einde van Portugal steekt een kaap ver de Atlantische oceaan in. Op die plek heb je een groot aantal forten, havens en kapen. De stad Sagres en de kaap 'de Sao Vicente' is de moeite van een bezoek waard. Vlak bij de stad ligt een reusachtig fort. Het is feitelijk bijna even uitgestrekt als de stad. Er is een omwalling, die bestand is tegen 18e eeuwse kanonnen. Het is nu een museum. Het binnenplein voorheen het exercitieterrein is in de vorm van een enorme zonnewijzer. Vanaf de wallen heb je prachtig uitzicht over de omringende kapen. Dit jaar zijn we ook naar Santiago de Cacem geweest. Onderaan nog wat foto's van de stranden aldaar.