Porto da Cruz is een van de weinige locaties, waar je vanuit zee aan land kunt gaan op Madeira. Er is een hotel en een reeks bars en restaurants. De toeristen zitten wat verveeld over de zee te staren. Er is een natuurlijk zwembad. Elke zoveel tijd slaat een grote golf tegen de achtermuur en spat het water omhoog. Na de lunch gingen we de situatie eens inspecteren. Ik zou op de muur gaan staan en Loek zou fotograferen als er iets zou gebeuren. Ik was in spijkerbroek, jacket, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. Er was wat geduld vereist. Slechts zo nu en dan slaat een hoge golf tegen de muur omhoog. Slechts eens in de vijf minuten werd iemand staand op de rand voluit getroffen door het water van een supergolf. Jullie zien me hier staan. Ik ben niet helemaal droog meer. Dat komt door opspattend water elders bij het zwembad. Het is eigenlijk de bedoeling dat ik veel en veel natter ga worden. De golf op de eerste foto ziet er spectaculair uit, maar is volstrekt onschuldig. Hooguit een paar spatjes water komen op de rand van het zwembad.

Hier wordt ik getroffen door de eerste supergolf. Het schuim en de waterdruppels zijn niet overal even overvloedig aanwezig. Een paar waterdruppels raken mijn kleren. De rest verdwijnt in het zwembad. De ene spectaculaire golf na de ander worden geregistreerd. Ik wordt nauwelijks natter. Van achteren ben ik inderdaad wat natter geworden. Maar verder gebeurt er niet veel.

Eindelijk komt er een echte supergolf. Ik sta helemaal midden in het schuim en de waterdruppels. Op de volgende foto's is geen hinderlijke droge plek meer te vinden. De broek glimt. Haren zijn nat. Jacket en overhemd is nat. T-shirt is zichtbaar door het natte overhemd. Vermoedelijk ben ik echt doorweekt...

De laatste spectaculaire foto toont wederom een zee van opspattend water voluit in het pad van de golf.

Na afscheid genomen te hebben van de achtermuur nog eventjes een ondiep zwembad ingelopen om de laatste droge draad ook nat te maken. Aan half werk heeft niemand wat. Natter dan nat is niet mogelijk. Zo'n kans om prachtige foto's te schieten van opspattend water heb je niet vaak. Dat je dan een beetje nat zou kunnen worden, moet dan maar meegenomen worden. Fotograaf Loek meende, dat hij wel van dichterbij foto's kon schieten. Totdat hij geconfronteerd werd met een enorme golf, die hem tot zijn knieën in het water zette. Hij is geen waterliefhebber, maar vond de prachtige foto's de natte schoenen en broekspijpen wel waard.