De natuurlijke zwembaden van Porto Moniz zijn de belangrijkste attractie van het piepkleine havenplaatsje. Hier sta ik gereed om volledig gekleed de trap af te dalen het water in. Ik ben in spijkerbroek, jacket, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. Alles moet nat. Alles wordt nat...

Hier stap ik op de eerste tree, die onder water ligt. Sokken, schoenen en het onderstuk van de broekspijpen worden nat. Bij elke volgende tree komt het water tien centimeter omhoog.

Hier naderen we het kritieke punt. Het water nadert het kruis. Broekspijpen zijn nat tot en met de dijen. De volgende stappen laten het slipje het water raken resp. dompelt deze onder.

Het water trekt naar binnen. Een stuk van de broek en het slipje is nog droog. De volgende stap blijkt er opeens geen grond meer onder de voeten. De tree ontbreekt en ik moet zwemmen om boven te blijven. Het moment dat dit gebeurt zie je nog net de broeksband boven water uitsteken, voordat ik tot mijn schouders in het water verdwijn. Ik was compleet verrast. Van top tot teen doorweekt en druipend van het water klim ik over de trap terug aan wal. Mooier kun je het niet hebben...