Bij Smokey Mountains ontdekten we een wandeling met drie watervallen. Het ging om een zijtak van de rivier bij Cherokee. Zo'n kans kun je niet laten glippen. De eerste waterval lag aan de overkant van de rivier. De bodem was bedekt met gladde stenen. Uitermate behoedzaam liep ik naar de overkant. Knieën nat. Voor de rest nog droog. Je moet er niet aan denken, dat je halverwege je evenwicht verliest. Ik had geen droge kleren bij me. De waterval strekt zich uit tot grote hoogte. Ik besloot alleen onder de laagste te gaan staan. De rotsen waren nogal glad. Maar ik had goede schoenen aan. Zowel van voren als van achteren was ik na afloop compleet doorweekt.

De tweede waterval was gelegen achter een tamelijk diepe vijver in de hoofdtak van het riviertje. Wederom was de bodem bedekt met zeer gladde stenen. Zeer voorzichtig ben ik aan de oversteek begonnen. De gedachte om enigszins droog de waterval te halen was een illusie. In het midden van de vijver kon ik amper staan. Bij de oversteek ging ik tot mijn nek in het water. Aan de overkant was een plek, waar je kon staan, zodat de natheid goed zichtbaar was.

De derde waterval was een flinke wandeling. We moesten meer dan een half uur klimmen en dalen om hem te bereiken. Loek maakte zich ongerust of we niet verdwaald waren. Met zijn telefoon slaagde hij erin om onze locatie te achterhalen. Inderdaad was de derde waterval op dat moment in de buurt. Het was weer een waterval van het type met een grote rotswant, waar je tegenaan moest gaan staan om adequaat nat te worden. Voor en achterkant tegen de rotswand aangedrukt om de juiste staat te bereiken. Volledig doorweekt konden we weer terug naar de auto.