Vietnam moet het als vakantieland voor belangrijke mate hebben van de prachtige natuur. Helaas liet het weer ons een beetje in de steek. Hoewel... Je mag eigenlijk niet klagen met suggestieve foto's als boven en onder. Ondanks de heiigheid slaagden we er ook tijdens de boottocht over de beroemde baai van Halong toch een aantal prachtige sfeervolle foto's te schieten. Vanuit Hanoi is het een halve dag rijden heen en terug. Je overnacht in een hotel in Halong en desgewenst heb je de mogelijkheid om aan boord te slapen van de jonk waarmee de tocht langs de prachtige stenen rotsblokken in de baai wordt gemaakt.

Wij vonden evenwel allen het verblijf aan boord van de jonk zo al lang genoeg duren. Ook had het eten aan boord en beetje te lijden onder de kennelijk primitieve omstandigheden in de keuken. De hele groep bestond heel ongewoon voor dit soort reizen uit wijndrinkers. Je kunt dat overal in Vietnam probleemloos krijgen. Aan boord gingen tot stomme verbijstering van de bemanning er zeven flessen wijn doorheen. Net iets minder dan een hele fles de man. Zelfs een geïmporteerde wijn uit Australië kostte dank zij de sterke euro vrijwel niets...

Vietnam presenteert zich op de vakantiebeurzen als een land geschikt voor het hele jaar. Dat is ook wel enigszins zo, hoewel er duidelijke seizoen verschillen zijn. Noord Vietnam is subtropisch. Dat heeft tot gevolg, dat het in de winter wel eens wat minder weer kan zijn. Het is er dan alvast nooit warm. We hadden regelmatig last van regen. Dat is niet zo erg zolang als je maar niet probeert om foto's te maken. Nu moest je voortdurend een doekje bij de hand houden om de druppels van de lens te wissen.

Tot tweemaal toe werden we gestald in een prachtig beach resort, waar de gemiddelde vakantieganger het moeiteloos al luierend weken kan uithouden. Kennelijk wilde men ons laten zien, dat je hier voor een fractie van de prijs, die je betaald in Spanje of Turkije vakantie kunt houden in een vijf sterren hotel met dito eten. Wij houden niet zo van niets doen. In Phan Thiet in Zuid Vietnam deden we daarom een excursie naar de zandduinen. Dat is een mooie tocht. Ze hebben ze in het wit, geel, oranje en rood. Het regende helaas wederom. Er was een bedrijf uit Saigon aanwezig, waarvan de werknemers een dagje uit waren op kosten van de baas voor een sportief weekend. Horen en zien verging. Ze hadden kennelijk behoorlijk wat lol. Zelf was ik er alleen eventjes voor de foto. Zij moesten nog de hele dag. De meesten hadden geen rekening gehouden met regen. Op de onderstaande foto kun je goed zien hoe de reusachtige duinen doorlopen tot aan het water. De helling is ontzettend stijl. Om een of andere reden blijven ze keurig liggen.

Vietnam heeft twee gebieden, die als een waar strandparadijs zouden kunnen gelden. Bij Da Nang ligt de beroemde China Beach, dat tegenwoordig niet meer zo mag heten, vanwege een klein geschil met China over het aanpalende zeegebied. De Amerikaanse soldaten brachten aan dit strand hun verlof door. Het is bekend over de hele wereld. Dus niemand trekt zich van de naamsverandering wat aan. Het gebied rond Da Nang heeft een onwereldse schoonheid. Je komt over de pas van Hue naar de stad gelegen rond een enorme baai. Overal heb je prachtige vergezichten. Vanaf het strand zicht op de pas met woeste wolkenluchten en de voormalige grens tussen Noord en Zuid Vietnam.

Langs de hele kust heb je prachtig licht. De zon komt een groot deel van de dag van achteren, waardoor het wit van de branding prachtig uitkomt op de foto. De branding is stevig. Het is niet raadzaam om kleine kinderen onbegeleid daar te laten spelen. Ook onoplettende volwassenen staan voortdurend voor onverwachte verrassingen. Als je in je onschuld naar de rand van het water loopt voor een foto, dan kan het je gemakkelijk overkomen, dat je van het ene moment op het andere tot ver over je knieën in het water staat.

De stranden verschillen in niets met de bekende stranden in zonvakantieoorden elders op de wereld. Je kunt er desgewenst kite-surfen. Enige conditie en onverschrokkenheid lijkt wel vereist. De stranden van Phan Thiet zijn vooral populair bij Russische vakantiegangers. Ruim een derde van de gasten komt uit Oost Europa. Overal zijn de menukaarten ook in het Russisch. Er zijn zelfs restaurants, waar je in een andere taal het eten niet eens kunt bestellen. Het eten is hier evenals elders in Vietnam werkelijk voortreffelijk. We aten voor vijf euro per persoon krab in een plaatselijk restaurant. Het complete bord lag vol. De krab verzette zich ook nu nog met hand en tand tegen onze vraatzucht. Niet iedereen neemt zoals wij blindelings het duurste van de kaart en daardoor beschikten ze niet over de meest optimale gereedschappen om bij het vlees te komen.

Zuid Vietnam ligt in de tropen. Daar is het zeker in de zomer op zeeniveau niet te harden. De Fransen en later de Amerikanen trokken in het weekend vanuit Saigon naar Dalat gelegen op 1200 meter boven zeeniveau. De temperatuur is daar constant net iets boven de twintig graden. Er is voldoende water en naast de rijke Fransen leefde de stad van het verbouwen van groenten. Er liep een trein vanuit Saigon. Tegenwoordig op acht km na ongebruikt. Er is een pretpark, een aantal pagodes en een bloementuin. We verbleven in een splinternieuwe hotelvilla te midden van honderden andere villa's gebouwd in de Franse tijd. Er zijn een aantal zomerpaleizen van de voormalige Vietnamese keizer. Hun trots is de bloementuin. Ik ben erin geslaagd een aantal mooie foto's te maken. Voor de onderstaande foto moest ik op de buik gaan liggen.