Den Haag - Jomtien was de badplaats, waar we gedurende veertien dagen verbleven voor een damtoernooi. Een van de attracties van het nabij gelegen Pattaya is de ronddraaiende toren in het centrum. Op de foto het gedeelte van de baai, waaraan Jomtien is gelegen. Ton Frijters was er tien jaar geleden ook. Het is er nogal toeristisch. Daardoor is de plaatselijk bevolking zich steeds meer gaan gedragen als de Westerse toeristen. Nog steeds is er een aanmerkelijk meningsverschil over de meest geschikte zwemkleding. Terwijl Europeanen in een piepklein zwembroekje hun hele lichaam blootstellen aan de snijdende zon, houdt iedere Thai tenminste een T-shirt aan om de ergste verbranding te vermijden. Met de boot gingen we een keertje naar een paradijselijk eiland in de baai. Je werd dan geacht het water in te lopen en je aan boord te hijsen. Dat was voor Wim bepaald geen eenvoudige opgave...

Ik wist Jordi een van de andere dammers zover te krijgen, dat hij samen met mij een ritje ging maken op een bananenboot. Het had wat voeten in de aarde. Het woei nogal. De man in het groen trok ons met een waterscooter in geweldige vaart langs de kust. Twee wildvreemde meisjes sloten zich bij ons aan. Aan het begin en het einde van het ritje is het kennelijk de bedoeling, dat iedereen in het water beland. Met een reusachtig vaart wordt dan een bocht gemaakt, waardoor iedereen er vanaf ligt. Dat gaf wat complicaties. De zwemvesten van de dames zaten niet erg goed vast. Het is niet de bedoeling, dat zwemvesten de drager ervan verdrinkt. We moesten twee tamelijk paniekerige dames redden. De chauffeur schrok er ook een beetje van en wilde na een enkele keer langs de kust niet meer verder. Hij was kennelijk alleen kleine kinderen gewend. Drijfnat konden we ons dus na tien minuten weer bij de rest van het gezelschap voegen, die het een en ander hoofdschuddend hadden aangezien...

Het eiland had een behoorlijke omvang. Terwijl de anderen aan het strand in de zon lagen, gingen wij op zoek naar bezigheid. Het bleek mogelijk om een plaatselijke taxi te huren voor een rondrit over het eiland, langs alle stranden en de plaatselijke kerk. De taxi's heb je in Thailand in twee fundamentele vormen t.w. de klassieke taxi en de open pick-up, waarin de passagiers met dozijn of meer mensen tegelijk worden samengepakt.  Desgewenst kun je zelfs op de treeplank gaan staan. Bij elke stop komen er nieuwe passagiers en stappen bestaande passagiers uit onder betaling van twintig bath. Op het eiland hadden we zo'n ding helemaal voor ons alleen. De halve groep had meegekund als we dat vooraf geweten hadden. Het kostte ook wat meer, maar je had wel prachtig uitzicht en geen last van de warmte. De pick-up onder is van een handelaar. Het geeft een redelijk beeld. De taxi's zijn wat groter. Tevens een foto gemaakt op het eiland vanuit de taxi omkaderd door de stangen van het dak.

Feitelijk hebben we alle door Mathieu Korporaal aangeboden excursies gedaan. De damjeugd vond het voeren van krokodillen wel een aardige bezigheid. Je kon voor een paar bath een kip aan touwtje laten vastmaken en aldus krokodillen gaan hengelen. De kunst was om de kip net op tijd omhoog te halen voordat de bek van een krokodil zich om de lekkernij kon sluiten. Ook waren er overal plaatsen, waar je jezelf kon laten vereeuwigen met een tijger. Dat is een beschermd dier. Hoe het mogelijk is, dat er in Jomtien en omgeving een dozijn van deze beschermde beesten aan een ketting liggen, heb ik maar niet gevraagd...

Er zijn een half dozijn pretparken annex dierentuinen in de omgeving. Voor mensen in het verre oosten is het bij hun toeristisch uitstapjes vooral belangrijk te kunnen bewijzen, dat ze er inderdaad geweest zijn. Dat heeft tot hinderlijk effect, dat het maken van een foto zonder poserende wildvreemde mensen erop vaak een lastige opgave is. In de pretparken zijn er ruime en uiterst creatieve mogelijkheden voor het 'fotomoment'. Wij vonden de verzameling Nederlandse koeien bedoeld als achtergrond voor een dergelijk foto met stip het meest komische voorbeeld. Maar je treft ook levensgrote mammoeten, autootjes gemaakt van bloempotten en diverse wilde beesten aan. Deze pretparken zijn vooral bedoeld voor de lokale bevolking. In Jomtien is 90% van de toeristen afkomstig uit Thailand zelf. De Europeanen vormen maar een zielige minderheid...

Ter vermaak van de toeristen kom je van alles tegen. Je kunt op tal van plekken rondritten maken op olifanten. Je kunt je laten vereeuwigen met een slurf om de nek. Er worden demonstraties gegeven van Thais boksen. Geen sport voor watjes. De kunst is om elkaar met behulp van het been een rotschop te verkopen. De demonstratie is natuurlijk nep. Maar hij zag er overtuigend uit. Tussen de rondes door worden de vechters overgoten met water. Ook fraai zijn de demonstraties van de Oosterse dansen. Grote groepen dansers doen formele en minder formele dansen. Soms op de nek van een olifant. Tot mijn verbazing lukte het mij om redelijke foto's te maken op de uiterste zoom van de fotocamera bij matig licht. Een klassieker is de olifantenshow. Twintig jaar terug werden olifanten gebruikt voor het verplaatsen van grote lasten in moeilijk begaanbaar terrein. Toen er handige trekkertjes op de markt kwamen bleken deze veel goedkoper in gebruik dan de ouderwetse olifanten. Dat had tot gevolg, dat men binnen de kortste keren in zijn maag zat met duizenden in onbruik geraakte olifanten.

 Een olifant is een redelijk intelligent dier. Echter het vermogen tot leren verdwijnt na de twintigste verjaardag. Dat heb je bij wel meer zoogdieren. De beschikbare olifanten twintig jaar geleden konden alleen met boomstammen slepen. Pas geleidelijk aan kwamen er olifanten, die andere dingen konden. Immers je kon alleen kleintjes nieuwe trucks leren. Inmiddels kunnen ze 'mooi zitten', fietsen, schilderen. etc. Er zijn tientallen locaties door heel Thailand, waar je ze tegenwoordig hun kunstjes kunt zien vertonen. Overal een beetje anders. Soms kun je meehelpen met het wassen van olifanten. Soms kun je ritjes maken. Wij deden een ritje op de rug van de olifant door een diepe met watergevulde geul door de rivier. We hebben dus een foto, waar we enkele centimeters boven water zittend op de rug van een olifant door de rivier rijden. Olifanten houden overigens wel van water, maar zijn niet enthousiast van 'veel water'. Het kostte enige moeite het beest de rivier in te krijgen voor een volledige onderdompeling.