De rondreis begon en eindigde in Kathmandu. De hoofdstad van het land is gelegen in het midden van de enorme centrale vlakte op een doorgangsroute van India naar Tibet en het verderop gelegen China. De vlakte was geologische gezien kort geleden een reusachtig meer. Op een eilandje in dat meer, dat nu steil uit het land omhoog steekt is een prachtig tempelcomplex gelegen. Het is een hele klim. De ouderen van het gezelschap werd geadviseerd zich met de bus langs de achterkant halverwege te laten brengen. Beledigd ging vrijwel niemand op dit aanbod in. De trap is gelardeerd met allerlei beelden en bouwsel.

Bovenop de berg ligt een groot aantal bouwsels uit verschillende tijden. Het is bijna een soort dorp. Niet alles is even fraai. In de jongste tempel vond een eredienst plaats. We hebben het geluid van het gezang op de video. Zowel het gebouw als het gezang kon mij niet bijzonder bekoren. Het opvallendste bouwwerk is de wit met gele stoepa bekroond met een hoop goud en omgeven door gebedsrollen. Het plein is overdekt door tientallen kleine stoepa's en bouwseltjes. Langs de rand staan allerlei bouwsels van waaruit je in de schaduw gezeten een schitterend uitzicht hebt over het land.

In een klein museum hebben ze een groot aantal metalen en stenen beeltenissen. Het is niet helemaal duidelijk, wat de betekenis daarvan is. Ook hadden ze allerlei metalen platen overdekt met schrijfsels, waar de meeste bezoekers niets mee kunnen, maar die een echte archeoloog in opperste vervoering zullen brengen. Ze waren een aantal gebouwen aan opknappen om later wellicht als winkel dienst te kunnen doen. Bouw en woningtoezicht uit Nederland zou smullen van deze ielige steigers. De werkers staan op een dunne bamboestok. Elders in Nepal en India zie je ook overal werkers op tien meter of hoger werken op soortgelijke steigerwerken.

Naast monniken en toeristen hebben ook de apen zich gevestigd op de berg. De hele dag zien ze enorme mensenmassa's meewarig aan zich voorbijtrekken. Ze bedelen zelfs niet om eten, zo goed hebben ze het.