De eerste dag in Kathmandu begonnen we met een bezoek aan de begraafplaats. Een van de zijrivieren van de Ganges loopt door Kathmandu. Een hindoe streeft ernaar om te sterven met de voeten in het heilige water. Een heel opmerkelijk begrafenis ritueel is daarvan het gevolg. Iemand, die zijn dood voelt naderen vraagt zijn familie hem naar de Ganges te brengen. Letterlijk met de voeten in het water ligt men te sterven. Vervolgens wordt je verbrand op een brandstapel. Enige aarzeling bij het fotograferen bevangt je, maar buitengewoon indrukwekkend is het wel. Ieder dag worden op deze plaats enkele tientallen mensen gecremeerd. Ditmaal was er ook de verbranding van een hoge militair. Juist voor ons arriveren was een aanslag gepleegd op waarschijnlijk de hoogste politiechef. Maar dat werd verder stil gehouden. We zagen een enorme groep militairen de laatste eer bewijzen. Niemand van ons dorst dit te fotograferen.
Het land heeft de laatste tijd een wat rumoerige periode doorgemaakt. Er zijn grote tegenstellingen tussen de rijken in de stad en de arme boeren op het land. Er schijnen maoïstische groepen te zijn ontstaan. Deze hebben het op grote delen van het land feitelijk voor het zeggen. Maar het is en blijft een vriendelijk volk. Dus het gaat allemaal nogal gemoedelijk. Toeristen hebben weinig last. Zonder veel aarzelen werden we het hele land doorgereden. Of er was helemaal niets aan de hand of de Nepalese reisleider regelde de boel. Wij merkten eigenlijk helemaal niets van de tegenstellingen. Potentieel zijn deze grote tegenstellingen tussen arm en rijk gevaarlijk, maar het is nog niet echt geëscaleerd. Men schiet alleen op elkaar en niet op burgers of toeristen.
Een ander opmerkelijk incident was de schietpartij binnen de Koninklijke familie. De kroonprins, een echte playboy, had kennelijk wat onenigheid met de rest van de familie over een vrouw. Dit heeft geresulteerd in een schietpartij, waarbij 90% van de Koninklijke familie is omgekomen. Alleen een niet aanwezige broer van de koning heeft het gebeuren overleefd en is nu de nieuwe koning. In Nepal gaan dit soort verhalen bij geruchten. Want officiële onderzoeken e.d. daar doen ze niet aan. Voor hetzelfde geld is er iets totaal anders gebeurd. Geruchten zeggen ook, dat de kosten van het koningshuis opgebracht worden door een systeem van percentages voor de koning bij vrijwel alle belangrijke handelstransacties. Deze transacties schijnen heel divers te kunnen zijn (drugs).
De Ganges is bij Kathmandu bepaald geen indrukwekkende rivier. Misschien is het anders in de regentijd. Het water stond nu niet meer dan twintig cm hoog. Bij de rivier staan over een afstand van enkele honderden meters voorzieningen voor lijkverbrandingen. Over meer dan honderd meter zijn er trappen, waardoor de rivier gemakkelijker bereikt kan worden. Stervenden worden op een plank naar de rivier gedragen en met de voeten in het water gelegd. Na het overlijden wordt een brandstapel gebouwd. De as belandt tenslotte in de rivier. Aan de overzijde van de rivieren staan de heuvel op een groot aantal herdenkingstempels.
Aan de stadzijde hebben ze een soort bejaardenhuis. Daar kunnen ouderen, die geen andere familie meer hebben hun laatste dagen doorbrengen. De toeristen worden met grote groepen rondgeleid. Zo'n bejaardentehuis bestaat uit een grote binnenplaats met stoepa op een verhoging en gebouwen, waarin de mensen verblijven. Je ziet de verzorgers de was doen, water oppompen e.d. Naar onze begrippen zijn de voorzieningen uiterst Spartaans.
Na het bezoek van de begraafplaats gingen we naar een beroemde tempel. Het is een reusachtig halve bol met een doorsnede van misschien meer dan 50 meter op een verhoging. Daar omheen een soort kerkenring met allerlei winkeltjes en horeca gelegenheden. We werden binnengeleid bij een zaak van een kennis van de gids. We konden helemaal naar het dak, waar je een prachtig uitzicht hebt over de stoepa en de wijde omgeving.
