Enschede was ditmaal de locatie voor het Nederlands kampioenschap dammen. Wim wilde aanvankelijk niet meegaan, want in Enschede is 'helemaal niets te beleven' vertelde men. Na enige aandringen wilde hij een toch nog wel een paar dagen meegaan. Het werd een onverwachts succes. De laatste jaren is het complete centrum van de stad op de schop gegaan. Nadat de stad het goede voorbeeld had gegeven volgden de particulieren. Overal is horeca ontstaan. De hele dag bruist de stad van het leven.
Tijdens de partijen liep Wim door de stad of zat op een terrasje. Daarna gingen we de hort op. We bezochten Osnabruck, Bentheim, Munster, Deventer, Zutphen en Zwolle. De stad zelf is beperkt. Ik heb hem zelf nauwelijks gezien. Wim heeft wat foto's gemaakt. Op de markt staat een oude kerk en er is een prachtig jugendstil stadhuis en rechtbank. Men heeft een paar kunstenaars de vrije hand gegeven, waardoor de stad vol staat met gekke kunst.
De stad heeft slechts een korte periode van zijn geschiedenis muren gehad. Prins Maurits ontmantelde de vesting tijdens de tachtigjarige oorlog. Hij had geen middelen om een garnizoen te legeren in de stad. Zonder de textiel industrie was het daarna een onbetekende stad gebleven. Heden ten dage zijn er ruim 150.000 inwoners. De streek heeft een moeilijke tijd achter de rug door de teloorgang van de textiel. Samen met Hengelo vormt het tegenwoordig 'Twentestad'. Een vooraanstaand dammer is er langdurig wethouder van sociale zaken geweest.
