We waren nog niet eerder in Cordoba. Indertijd was het een wereldreis. Je ging er heen met twee daagse excursies, die onze toenmalige begrotingen ten ene male te boven gingen. Nu rijdt je het in anderhalf uur met de auto. Ze hebben twee grote attracties, t.w. de kathedraal en de brug. Het regende dat het goot. De brug was in restauratie, zodat het lastig was om zelfs maar een behoorlijke foto ervan te nemen. Na het aanschaffen van een paraplu hebben we al soppend onze plicht gedaan. De stad heeft een redelijk complete omwalling en omvangrijk oud centrum, dat zorgvuldig gerestaureerd is of wordt.
Het hoogtepunt van de stad is de kathedraal. Een uitermate opmerkelijk bouwwerk. Het grootste deel dateert uit de Moorse tijd met wat latere christelijke toevoegingen. Het was indertijd de grootste moskee van de hele islamitische wereld. Cordoba was eeuwen lang de belangrijkste stad van de Islam en een poosje zelfs de grootste stad van de wereld. Het werd al tamelijk vroeg in de middeleeuwen door de christenen veroverd. Daarvoor had het al veel van zijn macht ingeboet. In plaats van hoofdstad van een groots Moors rijk was het door wanbeleid nog slechts een van de vele verbrokkelde Moorse stadstaatjes. Na de tweede wereldoorlog is het aantal inwoners weliswaar spectaculair gegroeid. Maar nog steeds is het een relatief kleine stad diep in het binnenland...
Fotograferen in Cordoba was geen eenvoudige opgave. De zondvloed noopte ons voortdurend de lenzen droog te maken. Binnen in de kathedraal was het licht moeizaam. Recentelijk heb ik een flitser gekocht. Net zoals met een nieuwe fototoestel moet je het vak weer helemaal opnieuw leren met zo'n nieuw hulpmiddel. De coördinatie tussen het toestel en de flitser laat te wensen over. Het valt niet mee om te vermijden, dat je of totale overbelichting, onderbelichting of helemaal geen enkel effect ziet. Bij moeilijk tegenlicht helpt een flitser wel wat om de foto's voor totale mislukking te behoeden. Echt spectaculair is de verbetering niet. Je kunt beter wachten tot de zon gedraaid is...
Binnen is het resultaat moeizaam. De afstanden zijn groot. De computer in het toestel heeft wat moeite om te begrijpen dat het dichtdrukken van de belichtingsmeter niet nodig is bij het fotograferen van een dak op vijftig meter hoogte. Bij onderwerpen op kortere afstand plegen witte vlakken verblindend licht te worden. Met digitale camera's kun je daarnaast vaak ook zonder flits in kerken fotograferen. Echter dan moet je wel verschrikkelijk vaste hand hebben. Zonder een statief heb je zelden een bevredigend resultaat. Tenslotte werken digitale camera's met een lichtdiode. Tijdens fotograferen onder slechte lichtomstandigheden worden deze erg warm en moet je steeds voldoende tijd nemen om de diode af te laten koelen. Anders worden de foto's 'mistig'.
De kathedraal van Cordoba is de moeite van de reis zondermeer waard. Je mag vrijelijk fotograferen, maar moet er niet teveel van verwachten. Het is een verbijsterend groot gebouw met allerlei bouwstijlen over meer dan tien eeuwen. De licht omstandigheden zijn matig door de kenmerkend lage bouw van moskeeën. In het midden staat een stukje gothiek. Elke zichzelf respecterende heerser heeft daar een stukje aan toegevoegd. Wat ze ook geprobeerd hebben de Moorse herkomst valt niet te verdoezelen. Opmerkelijk in Cordoba is voorts de 'arena'. Dat is gewoon een groot plein, dat een of meer keer per jaar met houten schuttingen wordt omgetoverd in een echte stierenvechterarena.
