Siena was een complete verrassing toen we daar een half mensenleven geleden voor het eerst kwamen. We kenden de stad niet. Hij straalde ons tegemoet. Het prachtige plein, de kathedraal en de romantische smalle straten gepaard met enorme hoogteverschillen. We zijn meerdere malen teruggeweest. Een keer met een vriend, die prachtige foto's wist te maken, maar deze nooit aan ons ter beschikking wilde stellen. Teneinde raad zijn we nog maar een keertje teruggegaan om deze foto's over te maken. Maar dit jaar was tot onze teleurstelling de voorgevel van de kathedraal afgedekt met steigers, waardoor wederom het niet lukte om met eigen foto's van de prachtige voorgevel terug te komen.  

 

 

Überhaupt is Siena een nachtmerrie voor fotograven. In de felle zon zijn er altijd wel slagschaduwen, die het fotograferen praktisch onmogelijk maken. Dit jaar heb ik vrijwel alle buitenfoto's genomen met flits. Het geeft een kleine verbetering. Er is wat tekening in de schaduwpartijen. Echter nog steeds is het resultaat teleurstellend. De volgende keer moet het maar met een lichtkanon of we moeten wachten tot een bewolkte dag, vroege ochtend of avond. Veel foto's op deze pagina zijn afkomstig van een gekochte kalender. De scherpte van de foto's laat wat te wensen over, maar de lichtval is prachtig en het geeft een goede indruk van de stad.

 

 

Een beroemd evenement ieder jaar zijn de paardenraces tussen teams van de vier wijken van de stad. Op de poster boven zijn een aantal kenmerkende plaatjes van het evenement te zien. Verder is Siena een heerlijke stad om op een warme dag in juli doorheen te slenteren. De nauwe straten zorgen altijd voor voldoende schaduw, waardoor de verpletterende hitte van de pleinen niet tot de wandelaars doordringt en ook van het warmste deel van de dag nog wat te maken valt.

 

 

Wereldberoemd is het grote plein met de enorme toren, hellende bestrating en roze bebouwing midden in de stad. Het valt niet mee om een er een behoorlijke foto van te schieten. Het is waarlijk reusachtig. De slagschaduw van de grote toren blijkt voordurend een probleem. Midden op het plein ligt een wit marmeren fontein. De toren en de voorgevel van Palazzo Publico ligt altijd in de schaduw, tenzij je er heel vroeg of laat op de dag bij aanwezig bent. Vanaf bovenaf uit de toren kun je een foto nemen, waardoor het Piazza del Campo er niet zo verschrikkelijk groot uitziet. Vanaf de binnenplaats is het mij gelukt een redelijk foto te nemen van de ragdunne toren.