Vijf en twintig jaar geleden waren we voor het laatste in Rome. Het was een combinatiereis van telkens een week Napels en Rome. We waren compleet verrast door de tegenstelling Napels / Rome. Rome is een metropool, terwijl Napels een leuke levendige romantische stad is. Aangekomen in Assisi ontdekten we, dat Rome maar 150 km verderop lag en het plan werd opgevat nog eens te gaan kijken. Zo voorspoedig als het eerste deel van de rit verliep zo moeizaam bleek het om een geschikte plek voor de auto te vinden. We waren meer dan een uur bezig om tenslotte de auto een kilometer voorbij het Colosseum kwijt te kunnen. Dat is een flinke wandeling naar het centrum.

Tegenwoordig is het Forum Romanum gelegen tussen het Colosseum en de stad een stadspark, waar je in alle richtingen doorheen kunt lopen. Ik kan mij niet herinneren, dat we er de vorige keer nog op eigen gelegenheid zijn wezen kijken. We houden meer van romantische binnensteden, dan van eeuwenoude ruines. Het is een mooi park geworden. Later ontdekten we, dat er onder de voormalige renbaan 'Galoppotoio' net buiten de oude muren van de stad een prachtige ondergrondse parkeergarage aanwezig is. Bij onze tweede bezoek hebben we de auto daar neergezet en zijn door een stadspoort langs de Spaanse trappen afgedaald naar het gezellige centrum van de stad. 

Rome heeft een prachtige romantische binnenstad met tal van nauwe straten, kerken en mooie pleinen met fonteinen. Zeer bekend zijn de Spaanse trappen en de Trevi fontein. Ook heel bekend is het plazo Navona en het pantheon. Het pantheon was nauwelijks veranderd. Echter de plazo was nu een centrum van de toerisme. Indertijd was het mooi vervallen. Nu zijn de omringende huizen ware paleizen geworden rondom de drie fonteinen. Indertijd vluchtte wij voor de hitte en drukte naar deze oase in de stad. Je kon eindeloos dwalen door de stegen en straten rondom en je kon er goedkoop eten. Tegenwoordig weet iedereen dat en is het stervensdruk op het plein.

Eeuwenlang was Rome met het Vaticaan binnen haar grenzen ook het onbetwiste centrum van de katholieke kerk. Nog steeds is het Vaticaan een zelfstandige staat. Echter in de middeleeuwen was de kerk een belangrijke machtsfactor in het versnipperde Italië. De enorme Sint Pieter en de Engelenburg getuigen nog van deze grootsheid. De Sint Pieter is de grootste kathedraal op de wereld. Je zou hem neoklassiek kunnen noemen. Binnen en buiten staan ontelbare prachtige beelden, gemaakt door echte kunstenaars. Niet iedereen zal ze mooi vinden, maar het is wel echte kunst.

Rome is een erg compacte stad. Rondom de oude stad en het Vaticaan liggen muren. Er mag niet gegraven worden, waardoor bijvoorbeeld metro en het aantal parkeergarages wat te wensen overlaat. Wel kun je perfect met de trein naar het midden van alle bezienswaardigheden rijden. Rijden met de auto door de stad is een belevenis. De Italianen huldigen de opvatting, dat je geen ogen in je achterhoofd hebt. Dus als voetganger, scooterrijder of automobilist hoef je je geen zorgen te maken over wat er achter of naast je gebeurt. Dat verkeer moet maar voor zichzelf zorgen. Het is opmerkelijk hoe weinig ongelukken er gebeuren. Op een weg waar een West Europeaan zou denken, dat er slechts plaats is voor drie rijen auto's naast elkaar, rijden er vijf, de ontelbare scooters profiterend van elk gaatje wat er valt. Voetgangers, die met ware doodsverachting oversteken. Geen plek voor tere zieltjes. Ik had zelfs geen krasje na twee bezoeken met de auto.