Inmiddels zijn we meerdere keren in Florence geweest. Volgens mijn grootvader de mooiste stad van de wereld. Een dergelijk kwalificatie is niet makkelijk te dragen. Eerder vonden we het wat tegenvallen. Ditmaal was de eerste keer, dat we echt onder de indruk waren. Het licht was mooi. De dom van Florence is mooier dan enige kerk in de omtrek. Overal staan prachtige beelden. Inderdaad kun je zien, dat het eens de rijkste stad van de wereld was, bankier van half Europa onder de Medici. Ik weet nog wel, dat als kind in 1966 het water van de rivier de Arno een spoor van verwoestingen trok door de stad en tal van gebouwen en onschatbare kunstwerken onder water zette. Mijn grootvader vreesde met de rest van de wereld, dat de stad er nooit meer bovenop zou komen.
De hele kunstminnende wereld trok ten strijd om te redden wat er te redden viel. Het is alweer volkomen vergeten. We moesten Nederlandse gids bij eerdere reizen wijzen op de streep, die door het water op de schilderijen is achtergebleven. Met eindeloos geduld en enorme inzet is het ene kunstwerk na de andere onder de modder vandaan gehaald en schoongemaakt. Dit zijn de enige foto's van de ramp, die we in jaren hebben weten te vinden. Ze hangen in de kloostergangen achter de Santa Groce. De stad probeert de verschrikkelijke ramp, ontstaan door menselijk ingrijpen (erosie) zo snel mogelijk te vergeten. Het water van de rivier sloeg over de brug en door de talrijke goudwinkeltjes. De straten, de kerk en het klooster stonden tot vijf meter onder water. Een dikke laag modder bedekte alles. Dat terwijl de Santa Groce toch vele meters boven het plein ligt.
Kenmerkend voor de stad en de kunstenaars, die er woonde zijn de beeldhouwwerken. Het beroemde museum Uffici, dat we nooit van binnen gezien hebben in verband met de waarlijk ontmoedigend, urendurende rij mensen voor de ingang, is bekend om de prachtig beelden. Echter ook buiten op het plein staan tal van beelden. Een replica van David, het beeld van de overwinnaar van Medusa, etc. staan te pronken. Je kunt ook naar binnen in het Palazzo Vecchio. Niet iedereen heeft in de gaten dat dit paleis twee ingangen heeft. Bij de ene staat een indrukwekkend rij; bij de andere kan je zo doorlopen. We zijn naar binnen geweest door de ingang om de hoek. Je moet daarbij door een scanner. Daarna ben je in een gebouw met enorme zalen. Je mag er zelfs fotograferen mits je geen flits gebruikt. Tot mijn stomme verbazing zijn de foto's van de beelden en plafonds redelijk gelukt.
De bekendste bezienswaardigheden van de stad zijn de ponte Vecchio en de duomo. De brug is bekend om de huizen met winkels eronder. Het is niet eenvoudig dit monstrueuze bouwwerk goed op de foto te krijgen. De handel bloeit als nooit te voren. Vanaf de ene oever tot de andere oever loopt een gang meters boven het wegdek, waar bankiers/hertogen de Medici ongestoord door het gewone volk zich van de paleizen in de stad naar het paleis op de heuvel konden begeven. Het hoogtepunt van de stad is tegenwoordig echter de dom. Jarenlang heeft deze prachtig kerk in de steigers gestaan. Ditmaal konden we hem voor het eerst in volle schoonheid bewonderen. De combinatie van groen edelgesteente met wit marmer en een rode koepel kom je vaker tegen in deze omgeving. Maar geen enkele is zo ontstellend rijk versiert als deze kathedraal.
