Den Haag - Dit jaar deden we nogal wat damtoernooien. We begonnen in Cannes, Salou, Praag en eindigden in Wageningen en Portugal. Daar tussenin zat Bacoli bij Napels. Het was een van de zwaarst bezette toernooien van het jaar. Meer dan twintig grootmeesters waren aanwezig. Zo'n dertig jaar geleden waren we voor het laatst in Napels. Dat wilden we nog wel eens terugzien. Bacoli is een badplaats aan de golf van Napels. Precies aan de andere klant van de golf als Sorento, waar we de vorige keer waren. Het is afstand van ruim 100 kilometer. Je kunt het dus zwemmen. De omgeving van Napels is rijkelijk voorzien van Vulkanen. Sommige zoals de Vesuvius doen het nog. Bacoli is een typische Italiaanse badplaats gelegen op de kraterwanden van meerdere vulkanen zuiver bedoeld voor de Italianen zelf. In de stad is men niet gewend aan West Europese toeristen. Ze hebben alleen Italiaans fast food in de restaurants en schenken geen wijn.

Het toernooi begon tamelijk overweldigend. Eerst een Italiaan. Daarna de wereldkampioen Georgiev en de vice wereldkampioen Alexander Schwarzman beiden met mij op de foto, tijdens mijn remisepartij tegen de wereldkampioen. Daarna lukte het niet erg meer. Eerst verloren van Schwarzman, daarna een reeks remises en op het slot tijdens de partij van het toernooi nog een nederlaag, nadat de mooiste combinatie van het jaar gemist was. We sliepen in het hotel met vanuit de kamer uitzicht over de baai van Bacoli. Het hotel is gelegen op de helling van een vulkaan met een schitterend uitzicht over de stad. De wijnvoorziening en het eten was daar voortreffelijk. Allerlei notoire bierdrinkers zijn daar zelfs overgestapt op het edele druivennat. We aten in het hotel met uitzicht over een ander gedeelte van de baai. De wijn was gratis. De meeste deelnemers werden niet erg gehinderd door de paar uurtjes, die ze tussen het zonnen en het zwemmen aan dammen moesten besteden. Een beetje jammer was, dat het een flink eind lopen is naar de stad en het onmogelijk bleek ter plaatse een auto te huren. Dat doen we de volgende keer beter. Het uitzicht is schitterend, maar na een week wil je ook wel eens wat anders...

Vanuit het hotel werd een excursie georganiseerd naar Napels en omgeving. In de Romeinse tijd was het een bekende badplaats. In de zomer verbleven de machtigen der aarde daar in villa´s langs de kust. Later werd Napels een koninkrijk. Overal langs de kust staan enorme kastelen om de baai te verdedigen tegen indringers. In Napels heb je diverse paleizen en fortificaties. De hedendaagse stad is gelegen in en op een grote reeks heuvels. Snelwegen lopen op viaducten boven het drukke verkeersgewoel van de stad zelf. We kregen een uurtje om op eigen gelegenheid de stad te verkennen. We herkenden er niets meer van. In de namiddag werd in hoog tempo een reeks foto´s geschoten van het kasteel, paleis, plein en de passage voor we verder moesten met de open toeristenbus naar de volgende locatie.

Langs de kust liggen diverse tempels, badhuizen, forten daterend uit de Romeinse tijd. Met een boot met een glazen bodem werd een tocht gemaakt over een verzonken stad. Het gezelschap was te groot om in een keer mee te kunnen. Zodat er wat tijd was om rond te slenteren door het nabijgelegen dorp. Daarna werd een vulkaan bezocht, die nog wat activiteiten ontplooide. In het verleden werd er zwavel gewonnen. Het borrelende meertje was ´handwarm´. In theorie zou je er in kunnen zwemmen. De gloeiende stenen daarentegen liepen dik boven 100 graden en werden gebruikt om de barbecueën. In zilverpapier beklede stukken vis werden ertussen gelegd om even later opgediend te worden aan de gasten.

Tijdens ons verblijf ontstonden er aan de overkant van de baai bosbranden. Het is een heel merkwaardig gezicht om in het pikkedonker een ring van vuur een berg te zien afdalen. Tegen de ochtend en gedurende meerdere dagen achter elkaar begonnen de blusvliegtuigen te vliegen. Het waren er tenminste een half dozijn, die iedere paar minuten een gigantische hoeveelheid water naar beneden lieten ploffen. Ze concentreerden zich op het behoud van de aanwezige bebouwing. In de bossen boven de stad kwam in een paar dagen tijd meer water naar beneden, dan normaliter in het hele jaar. Voor de moeilijk bereikbare plekken gebruikten ze helikopters, die met een zak vol water tot vlak boven de brandhaard vlogen om het in een zondvloed van water te smoren. Kennelijk gebeurt dat vaker. De routine waarmee het gebeurde was opmerkelijk en beneden kwam niemand op het idee om wegens de branden tijdelijk het huis te verlaten.