We hebben twee kennissen wonen in Santiago de Cacem. Ze hebben een huis langs de bergwand met een zwembad en voldoende ruimte voor een paar gezinnen. Iedereen, die langs komt is welkom. Tijdens of na damtoernooien hebben we hen meerdere malen een bezoek gebracht. Zoals iedereen in het Middellandse zeegebied is zwemmen in het najaar niet iets wat Portugezen doen na meerdere jaren met zeer warme zomers. Voor ons Nederlanders echter is het zwembad qua temperatuur nog steeds een alleszins interessante optie. Desgevraagd mocht ik een volledig geklede duik nemen. Boven sta ik klaar om te springen. Beneden het resultaat. De witte spijkerbroek trekt prachtig strak tegen het lichaam.

Meestal zwem ik in gewone blauwe spijkerbroek. Soms echter in hagelwit. Je wordt dan helemaal doorzichtig. Een bezwaar vind ik de broekzakken, die het beeld verstoren. Bij een volgende reis werd er dor de heren nogal op aangedrongen mee te gaan naar een Nederlandse club. Zelf hebben we daar niet zo'n behoefte aan. Hoewel het de laatste avond van het seizoen was, was het toch behoorlijk druk. Het bleek dat de heren hadden opgeschept over mijn geklede duik in het zwembad. Iedereen was daar kennelijk aanwezig om een herhaling daarvan te zien. Ik heb hen niet teleurgesteld en ben wederom met alles wat ik aan had in het aanwezige zwembad gedoken. Ik sta hier in trui en met overhemd. Ik weet niet meer waarom ik de trui eerder zou hebben uitgetrokken.

Ik ben meerdere malen met dezelfde (droge kleren) in het zwembad gesprongen. De ene keer spring ik en de andere keer ben ik kennelijk het trapje afgedaald. De ene keer heb ik droge haren en is mijn trui bij de schouders nog droog. De andere keer ben ik helemaal kopje onder geweest. Ze hebben een droger. Dus ik weet niet meer of ik tweemaal achter elkaar in het water ben gesprongen of dat het op twee afzonderlijke dagen is gebeurd. Een zwembad in de achtertuin heeft voordelen. In België hadden we een kennis, die claimde dat er nog nooit iemand in normale zwemkleding in zijn zwembad was geweest. Wij hebben indertijd ook overwogen een zwembad in de achtertuin aan te laten leggen. We vreesden, dat het zou vervelen en dat het veel werk zou zijn om het schoon te houden. Ondertussen weten we dat een vijver minstens zoveel werk is. Zonder een eigen zwembad en zonder kennissen in de buurt, die er een hebben, is er weinig gelegenheid om gekleed in het water te springen.

Op de bovenste en de onderste foto is goed te zien hoe nat ik ben. De spijkerbroek was kennelijk van wat dunnere stof dan elders op deze pagina's. Want je kijkt er inderdaad helemaal doorheen. Ik draag dezelfde kleren als bij het Ponderslaan. Dat is een jaarlijks terugkerend evenement in Spaarndam. Ik heb daar diverse malen aan deelgenomen in mijn normale kleren. Bij deze gelegenheid ben ik driemaal in het water terecht gekomen. Tweemaal was mijn tegenstander eerder in het water dan ik. De laatste maal was ik eerder en was ik uitgeschakeld. Hier ben ik nog droog, maar overduidelijk onderweg naar een volledig gekleed bad. Ik draag een lichtblauw slipje. Je kunt het zien aftekenen tegen de spijkerbroek. Even later kun de benen en het slipje helder zien aftekenen door de natte hagelwitte spijkerbroek. Ontzettend leuk om in zulke kleren nat te worden. Ik heb niet echt mijn best gedaan om droog te blijven. Dat is waarschijnlijk ook de reden, voor mijn verrassend goede optreden tijdens de wedstrijd. Niemand houdt er rekening mee, dat zijn tegenstander graag volledig gekleed in het water terecht komt...