In Tunesië ben ik diverse malen volledig gekleed in het water terecht gekomen. 's Avonds rond 9:00 uur gingen de Engelsen in het hotel elkaar gekleed in het water gooien. Ik ben daar dol op. Je hoeft maar een halfslachtige poging te doen een Engelsman in het water te duwen of je komt automatisch zelf ook in het water terecht. Nooit ben ik zo vaak gekleed te water gegaan als in het hotel Salem. Ook aan het strand ben ik op een gehuurde surfplank meerdere malen volledig gekleed in het water terecht gekomen. Hier heb ik de andere Nederlanders in het hotel zover weten te krijgen om mij in het water te gooien. Ze vroegen zelfs toestemming. Nergens doe je me zoveel plezier mee, als gekleed in het water gegooid worden. Zwembaden bezoek ik bij voorkeur volledig gekleed. Bij de rand staan of meehelpen iemand anders in het water te gooien, is kansrijk. Volledig gekleed kun je je door de dunky laten meetrekken het water in...

Een volledig gekleed iemand in het water gooien is zelfs als deze niet al te zeer tegenspartelt een vermoeiende aangelegenheid. Met vier man zitten ze aan mij te sjorren om mij naar de waterkant te krijgen. Hieronder het begin van de dunking. In ben in grijze corduroybroek, overhemd en slipje. Na enig aandringen wordt hier begonnen mij een nat pak te bezorgen. Het is ook nog half werk. Want aangekomen bij de waterkant laten ze me direct ontsnappen zonder mij adequaat onder te dompelen. Dan moet je zelf de zee in lopen om compleet nat te worden. Dunking is een activiteit, die buitengewoon zeldzaam is. Ik doe altijd mijn uiterste best om het uit te lokken. Meestal tevergeefs. Men vindt het ongemanierd om iemand gekleed in het water te gooien. Ook als de betreffende persoon, dat juist graag wil. Op de onderstaande foto's ga ik zelfs helemaal kopje onder. Op de ene foto is mijn haar droog en op de andere niet...

Tegenwoordig kom ik regelmatig in het water terecht bij het kanoën. Bij zeekanoën is het belangrijk reddingen op groot water regelmatig te oefenen. Je kunt het niet hebben, dat je 500 meter uit de kant niet meer terug in de kano komt als je omgeslagen ben. Het is de kunst dat veel te oefenen op vlak water. Op zee draag je namelijk altijd een droogpak of neopreen. Bij de club vaar ik echter in mijn normale kleren. Uit de auto stap ik gewoon met alles aan in de kano. Je kunt dan denken aan spijkerbroek, trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken, schoenen en soms zelfs een jas. Hoe meer hoe beter. Dat doe ik consequent. Ik doe niet aan reserve kleren. Ook als ik weet, dat er reddingen geoefend gaan worden. Om de beurt mogen we bij de club elkaar dan redden. Gered worden zonder nat te worden is onmogelijk. Het spatzeil mag pas los, als je helemaal vertikaal onder de kano hangt. Onvermijdelijk heeft dat tot gevolg, dat je op enig moment volledig gekleed in het water terecht komt. Alles is doordrenkt...

Een aantal avonden per jaar gaan we naar het zwembad om eskimoteren te oefenen. Dat is een zwaar overschatte activiteit. Zelden heb je er wat aan op zee. Voordat je het weet lig je in de praktijk om. Dan ben je vaak te laat om nog een nette zwieper te geven om de boot weer recht te leggen. Droog blijven tijdens het eskimoteren is vrijwel uitgesloten. Je mag hopen de broek binnen het spatzeil nog een beetje droog te houden. Bovenlichaam wordt volledig ondergedompeld. Trui, overhemd, T-shirt en jas zijn volledig onder water en worden helemaal doordrenkt. Ook in het zwembad heb ik geen zwemkleren of reservekleren bij me. Ik stap gewoon met mijn normale kleren in de kano en ga eskimoteren. Na afloop stap ik zo in de auto en rij naar huis.