Dordrecht - Oktober 2009 zou het wereldkampioenschap dammen gehouden worden in Rio de Janeiro. Als penningmeester van de werelddambond moest ik erbij zijn. Ik had reeds een ticket gekocht, toen op het laatste moment bleek, dat er een kink in de kabel was. We besloten desondanks naar Rio de vertrekken. Hetzelfde werd gedaan door de secretaris van de Koninklijke Nederlandse Dambond. Toen het mogelijk bleek een ontmoeting te hebben met de organisatoren van het wereldkampioenschap gooiden we ons volledige reisprogramma om voor een bespreking bij het Italiaanse restaurant aan het strand. Het toernooi zou gehouden worden aan de beroemde Copacabana beach. Dat is een van de mooiste stranden in de wereld. Een overzicht ervan genomen vanaf de bekende sugar leaf (links en midden) is te zien op de onderstaande foto's.

We werden van het vliegtuig gehaald door de president van de dambond van Rio de Janeiro tweede van rechts. Hij spreekt geen woord Engels. Naast hem met een blauw overhemd zit de president van de Braziliaanse confederatie Lelio Marcos. Helemaal rechts zit de secretaris van de KNDB, Marcels Kosters. We hadden een zes uur durend gesprek om te achterhalen wat er nu precies was misgegaan en om te onderzoeken of we de organisatie nog een herkansing zullen geven. Inmiddels staat de hernieuwde poging gepland voor oktober 2010.

Rio de Janeiro is leuk voor een paar dagen. Ze hebben prachtige stranden. De Copacababa is vijf kilometer lang. Het strand is soms tot 100 meter breed. Er ligt een grote boulevard met meerdere verkeerstroken en ruime flaneermogelijkheden. Vooral in de avond en de weekenden kun je er over de hoofden lopen. Het is vooral een strand voor de Brazilianen zelf. De stad loopt door tot aan de boulevard. Er zijn wat eet en drinkgelegenheden voor de toeristen. Behalve de Italiaan konden we niet erg enthousiast zijn over de kwaliteit. Het wereldkampioenschap zou gehouden worden voor de deur van de torenflat verderop vlak bij de Italiaan. De deelnemers zouden slapen in het nabij gelegen Marriott hotel. Deze foto is genomen in de ochtend vlak nadat de auto's van de gemeente het complete strand hadden aangebezemd en schoon gemaakt.

Naast het strand, de unieke uitzichtpunten op de Sugar leaf en bij het Christusbeeld is er een downtown. Daar staan nog wat oorspronkelijk huizen. Het is een rommeltje. We waren er op zondagochtend. Niet de meest geschikte tijd. Dan is er namelijk niemand en zijn alle winkeltjes dicht. Door de week kun je over de hoofden lopen. Hoewel we het complete gebied doorkruisten, slaagden we er niet in om op zondag een kopje koffie te bemachtigen.

Na het oude gedeelte met kerken, musea, winkeltjes en kleurrijke bebouwing heb je een nieuw gedeelte met kunst en architectuur. Een bekend gebouw is de nieuwe kathedraal. In de wereld is er geen tweede, die erop lijkt. Er zit oranje/rood glas in de ramen, waardoor hij van binnen in een bijzonder licht baadt. Er was een dienst gaande. De aanwezigen vielen wat in het niet in de enorme ruimte. De hele omgeving is in stijl. Een klokkentoren, een flat met een spiegelende wand, etc. Niet echt fraai, maar wel erg bijzonder.

In Rio de Janeiro heb je een (sub)tropisch klimaat. Een bezoek aan de botanische tuin is de moeite waard. Je kunt er naartoe met een taxi. De taxi's in Rio zijn zeer betaalbaar. Nadat wij het voorbeeld hebben gegeven, heeft Marcel Kosters het openbaar vervoer in Rio volledig links laten liggen. Bij het bezoek aan het Christusbeeld deed de metro er een uur langer over dan eerste de beste taxi. Je kunt met een trein naar boven en met een taxi. De kosten zijn vergelijkbaar. Alleen is het treintje twee uur van tevoren volgeboekt.