Dordrecht - In mei deden we de Dominicaanse Republiek, Dat ligt samen met Haïti op een van de grotere Caribische eilanden. Dat was niet onze eigen keus. Maar in verband met de barrage om de het landskampioenschap van de nationale competitie dammen moest ik de eerder geplande reis naar Mexico verzetten. We mochten gratis overboeken naar iets anders, mits de nieuwe reis duurder zou zijn. Dan heb je niet zoveel keus. We kwamen terecht in Punta Cana. Dat is het uiterste puntje van de Dominicaanse republiek in een vijf sterren 'all inclusive' hotel. We hebben het geweten. Dat is dus heel erg ver van de bewoonde wereld. De kwaliteit van het hotel was weliswaar uitstekend, maar verder is er niets te doen. Je hebt er alleen blauwe lucht, blauwe zee en witte stranden. We hadden een auto gehuurd. Ieder dag waren we daarmee alleen al anderhalf uur bezig om in de bewoonde wereld te komen.

De enige aardige stad van de Dominicaanse republiek is de hoofdstad, Santo Domingo. Het is een reusachtige stad op drie en een half uur stevig doorrijden van Punta Cana. Door de eeuwen heen is er flink om gevochten. Spanjaarden, Fransen en Haitianen hebben om de controle over het eiland streden. Alleen In het centrum is wat van de oorspronkelijke bebouwing blijven staan. Dit deel van het dubbeleiland Haïti / Dominicaanse Republiek was Spaans, terwijl Haïti Frans was. Dat is niet altijd zo geweest. Haïti is ontstaan als gevolg van de eerste succesvolle slavenopstand. Het eiland is op meerdere momenten in de geschiedenis het draaipunt geweest van activiteiten in Caribean. De Spanjaarden onder Columbus gebruikten het eiland als thuisbasis. Er zijn perioden geweest, dat er wat stuivertje gewisseld is. In de binnenstad ligt een fort, een kathedraal en een aantal paleizen. We hadden er niet veel tijd voor, want we wilden voor donker weer thuis zijn.

Het voormalige fort was veranderd in een soort museum. Aangezien het kennelijk de enige installatie van dit type is in het hele land, lopen er ook nog wat militairen rond. Het binnenterrein staat vol met afgedankt materieel. Sommige daarvan al geruime tijd geleden gezien de hoeveelheid roest. Als hoofdstad was het geen eerste keus. Het had iets te maken met goudvondsten. Je hoeft er geen week voor uit te trekken om alles te zien.

De Dominicaanse republiek is een typisch Caribisch eiland. Dat betekent, dat van alles in buitengewoon ongewone kleuren is geverfd. Veel van deze kleuren zijn in Nederland helemaal niet te krijgen. Wim is er dol op. Overal op het eiland gestopt om foto's van dit soort bouwsels te maken. Op de voorlaatste dag hebben we nog een excursie gemaakt door het achterland van het hotel. Het roze met blauwe gebouw is onderdeel van een 'origineel Dominicaans huis' ten behoeve van toeristen.

Zoals overal in het Caribisch gebied zijn tropische vruchten een belangrijke bron van inkomsten. Bananen worden aan de man gebracht door na de oogst rond te rijden door de stadjes met een geluidsinstallatie, waarbij horen en zien je vergaat. Een bijzonder fenomeen in de Dominicaanse republiek zijn de strepen op de weg. Zo zijn er enkele, dubbele en half doorgetrokken strepen. Als eenvoudige Europeaan denk je dan, dat deze strepen een bijzondere betekenis hebben. Tijdens de urenlange tochten over het eiland hebben we echter onomstotelijk vastgesteld, dat de strepen uitsluitend en alleen bedoeld zijn om het midden van de weg aan te geven.

Tegenwoordig leeft het eiland van toerisme. Vroeger waren er grote plantages. Steden omringd door zulke plantages hebben het zwaar. Maar de vergane glorie is nog zichtbaar. San Pedro is zo'n stadje. Het staat vol met prachtig vervallen gebouwen. Tijdens onze wandeling door de stad kwamen we bij de brandweerkazerne. Dat is tegenwoordig zo'n beetje het mooiste gebouw van de stad nog helemaal in de oorspronkelijke staat. Brandweerlieden hebben immers niet veel te doen als er geen brand is. We mochten binnen kijken. Op de eerste verdieping is een prachtige zaal. Met deze unieke wenteltrap begeef je je naar boven.

Art Deco tref je overal aan in San Pedro. Maar wel Art Deco zonder dak erop. Het staat er nog wel even en als het ooit weer goed gaat, dan heb je zo'n gebouw binnen een mum van tijd weer in de oude staat. Nu kun je alleen maar bidden, dat de vandalen er vanaf blijven.

Het hotel was in zijn soort klasse. Je had een half dozijn a la card restaurants, waar je na reservering 'gratis' kon eten. De aanvoer van al dat lekkers lijkt best een probleem. Na drie en half uur hobbelen vanaf Santo Domingo ben je als kreeft behoorlijk wagenziek. Ze hadden een sommelier gedeeld door meerdere restaurants. We hebben die man een dozijn keer aan de tafel gehad. Ook hadden ze reusachtig kamers. Beneden een foto van onze kamer. Hij was bijna even groot als ons appartement in Dordrecht. 

Het voornaamste probleem, dat we tegenwoordig hebben op reis is het gevuld houden van de verschillende accu's van computers, fototoestellen en video kamera's. Om aan te geven wat een probleem het is om in een gebied zonder enige infrastructuur tientallen hotels aan de praat te houden, kan het opmerkelijke probleem genoemd worden, dat er in onze kamer maar één 'werkend' stopcontact was. Sindsdien hebben we altijd een stekkerdos bij ons op vakantie om het gedoe met dat ene stopcontact te vermijden. Midden in de kamer was een bubbelbad. Het stond in deze zaal niet echt in de weg. Ik ben er een keertje met al mijn kleren aan in gaan zitten. Het nut van al dat gebubbel heb ik daarbij niet kunnen ontdekken.

Waren we in de Dominicaanse republiek geweest alleen voor blauwe luchten, blauwe zee en witte stranden, dan hadden we het niet best gehad. Meerdere malen was er een tropische bui. Op de rand daarvan ben je in de gelegenheid om unieke foto's te maken. Een boom met koeien steekt dan fel af tegen de pikzwarte lucht erachter. Op een centrale plek midden in het toeristengebied hebben ze recentelijk een moderne kathedraal gebouwd. Het moge duidelijk zijn, dat er geen tweede is op de wereld. We hebben hem meer dan een dozijn keer gezien, als we erlangs reden op weg naar de bewoonde wereld. Een keertje zijn we uitgestapt en naar binnen gegaan. Ook van binnen geeft hij een wat onwerkelijk gevoel. Er is een altaar, waar de mensen een madonna beeld kunnen kussen. We zijn maar niet in de rij gaan staan. Daar doen we niet aan...

Het gebied was voor de toeristeninvasie volkomen leeg. Niemand wilde er wonen, want het regende er nooit. Er zijn alleen blauwe luchten, blauwe zee en witte stranden. Nu werken er tussen de 40.000 en 100.000 mensen in de toeristenindustrie. De wegen zijn recentelijk wat opgeknapt, zodat de toeristen van en naar hun hotels vervoerd kunnen worden. Toch is het behelpen. Direct buiten het gebied zijn de wegen verbijsterend. We hebben een rondrit gemaakt (proberen te maken) in het achterland. Volgens de kaart liep er een prachtig hoofdweg. In de praktijk kwamen we na drie uur rijden in een vissersdorp en konden niet meer voor of achteruit. We zijn toen maar via dezelfde weg teruggegaan. Het was goed opletten. Want regelmatig wordt je verrast door diepe kuilen in asfalt. Als je met een te hoge snelheid zo'n kuil raakt, dan vlieg je tegen het dak en breekt de as van je wagen.

Voor het vermaak van de toeristen organiseren ze allerlei excursies. Je kunt rondrijden met diverse typen squads. Je kunt mee met paardrijden. Je kunt snorkelen, snorkelen en snorkelen. Ook zijn er nog tochten met zeilschepen om te snorkelen. Wij besloten om na het teruggeven van de auto een tocht te doen met squads. Naast het rijden betreft dit een bezoek aan druipsteengrot en facultatief zwemmen in de grot; Drinken van de plaatselijke likeur; Paardrijden en een duik in zee. Het was wel eens aardig om plankgas door de plassen te scheuren. In de grot werden de deelnemers uitgedaagd in het water te springen. Samen met wat meisjes uit het gezelschap ben ik in het water gesprongen. De praatjesmaker van onze gids deed alleen maar alsof. Wim zat achterop bij mij en beweert, dat hij het rondrijden met een squad best leuk vond.

Tussen de buien door zijn we met de huurauto ook naar andere punta's gereden. Veel van deze plaatsen moeten het hebben van de plaatselijke bevolking in het weekend. Toeristen hotels staan er niet. We hebben in een plaatselijk bar wat van een plaatselijk drankje gedronken, terwijl het buiten goot van de regen. Nadat het opgehouden was verder gereden langs het strand. Er is verderop een soort kom ontstaan in de rotsen met een uitgang naar zee. Daar kun je zwemmen en duiken van de rotsen in het blauwe water. De plaatselijke jeugd springt gewoon met alles wat ze toevallig aan hebben in het water/ Vanzelfsprekend hebben we daar niet aan meegedaan. Hoogtevrees...